Best að Fjármálaeftirlitið velji endurskoðendur fyrir fyrirtæki?

Kannski er best að Fjármálaeftirlitið ákveði hvaða endurskoðendur fyrirtæki ráða vegna þess að í dag er etv. pressa á endurskoðendur að vera ekki með gagnrýni vegna þess að annars munu fyrirtæki ráða aðra í staðinn. Veit ekki hvort Fjármálaeftirlitið fylgist með störfum endurskoðendur en það er etv. æskilegt.

Störf endurskoðenda rannsökuð

Gott mál

Ég er feigin að Heiðar er hættur við að kaupa Sjóvá. Samkvæmt viðtölum við hann virðist hann vera áhættusækin fjárfestir og reikna ég með að hann vildi bara eignast Sjóva til þess að leika sér með peningana. Ég fékk nóg af Milestone ruglinu og stutt síðan að ríkið þurfti að bjarga Sjóvá. Hlutverk tryggingafélaga er að bæta tjón viðskiptavina, en ekki byggja hús í Kína!

Segja sig frá kaupum á Sjóvá

Jákvætt að enska er notuð í háskólum

Mér finnst það mjög jákvætt að kennsla fari fram á ensku. Það torveldur bara nám að þýða öll fræðileg hugtök yfir á ensku. Margar kennslubækur eru á ensku og það myndi kosta stórfé að þýða þær allar yfir á íslensku einungis vegna sérvisku málnefndar. Ef nemandi vill fá nánari upplýsingar um ákveðið hugtak á íslensku, þyrfti hann finnst að finna enska heitið til þess að afla sér nánari upplýsingar um það, t.d. á bókasafni eða internetinu. Ég heyrði einu sinni um læknir sem skrifaði grein í Læknablaðinu og notaði hann nokkur erlend læknisfræðihugtök. Ritnefnd þýddi greinina yfir á íslensku þannig að hann skyldi ekki sýna eigin grein! Ef íslendingur lærir háskólafag á ensku þá auðveldar það honum að stunda framhaldsnám erlendis. Mér finnst það mjög jákvætt hve mikið er af erlendum námsmönnum við Háskóla Íslands, sem gerir skólann að alþjóðlegan þar sem fólk með menntun og reynslu frá mörgum löndum miðla þekkingu sína, auk þess að læra af kennurum. Ef útlendingar fá góða menntun hérlendis þá bætir það ímynd okkar erlendis og skapar tengslanet háskólamanna.

Fagna umræðu um nám á ensku

Hvers konar borgarstjóra viljum við?

Þeir sem kusu skemmtikraftinn sem borgarstjóra gátu auðvitað ekki vænst þess að hann myndi breytast í virðulegan excelsérfræðing þegar hann hóf störf. Ég hef aldrei haft áhyggjur af stjórn borgarinnar fyrr en á síðasta kjörtímabili þegar sífellt var verið að skipta um borgarstjóra og REI-ruglið. Kannski er best eftir kosningar að ráða borgarstjóra, sem uppfyllir ákveðnar menntunar- og hæfiskröfur skv. auglýsingu, eins og gert er víðar út á landi þegar sveitarstjórar og bæjarstjórar eru ráðnir. Ég las fyrir mörgum árum að það er vandamál í sumum stjórnmálaflokkum að fá hæfasta fólkið til þess að fara í framboð. Það er mjög skiljanlegt vegna þess að stjórnmál virðist vera mjög neikvæð vinna. Þótt að stjórnmálamenn eru góðir í að rífast og skammast, þá eru þeir fáir sem hafa menntun og reynslu til þess að stjórna. Auk þess að hafa persónuleika sem höfða jákvætt til almennings. Spurning hvers konar borgarstjóra viljum við hafa? Framkvæmdarstjóra, sem maður veit ekki hvað gerir dagsdaglega eða andlit borgarinnar og tengiliður við almenning? Þótt að ég kaus ekki Jón og fannst hann koma illa út úr viðtalinu í Kastljósi um daginn, þá er borgarstjóratíð hans fyrsta skiptið sem ég veit hvað borgarstjóri gerir fyrir utan að veiða lax og klippa borða vegna þess að hann er með fésbókarsíðu.

Gnarr frumsýndur

Hvernig hægt er að auka fjárfestingar

Már talar mikið um lán, m.a. ,,skertur aðgangur að erlendu lánsfé”. Auðvitað vilja útlendingar ekki veita íslenskum fyrirtækjum lán, m.a. vegna þess að ríkisstjórnin er á móti slíku og reynir að beita öllum brögðum til þess að koma í veg fyrir slíkt. Til þess að auka fjárfestingar hérlendis þarf m.a. að afgreiða allar umsóknir tengdar atvinnustarfsemi skjótt og af fagmennsku án þess að hugsjónir sjórnmálamanna þvælist fyrir. Í stað þess að leggja áherslu á lán til fyrirtækja, sem hefur valdið miklum vandræðum eftir hrunið, ætti frekar að leggja áherslu á hlutabréfaviðskipti. Í dag hefur einkum verið fjárfest í ríkisskuldabréfum og með lækkandi vöxtum er hætt á að mikið fé streymi í fjárfestingar erlendis þegar losnar um gjaldeyrishömlur. Þess vegna þarf að bjóða upp á góða fjárfestingarmöguleika á hlutabréfamarkaði. Ríkið vil næstum því eingöngu afla tekna með háum sköttum, en til þess að fyrirtæki geti borgað skatta og skilað arði til eiganda mega skattprósentur ekki vera of háar. Einnig þurfa prósenturnar að vera þær sömu til langs tíma þannig að fyrirtæki geti gert langtímaáætlanir. Það er til mikið af vel reknum fyrirtækjum, sem geta haft bjarta (eða bjartari) framtíð fyrir sér ef þau fara á hlutabréfamarkaðinn. Stór fyrirtæki geta verið þar sjálfstæð og mörg smá fyrirtæki sem sjóður. Vegna þess að margir hafa brennt sig á vitleysuna fyrir hrunið er nauðsynlegt að fjárfestar geta fengið ítarlegar upplýsingar um félögin til þess að meta hvort þeir vilja fjárfesta í þeim. Einnig tel ég mikilvægari að fjárfestar geti fylgst náið með starfsemi þeirra, en viðskiptaleyndin.

Fjárfesting ekki minni frá stríðslokum

Frekar hlutabréf en ríkisskuldabréf

Ég skil vel að ríkið vil fjármagna sig með skuldabréfum, en mér finnst neikvætt að taka lán vegna þess að það þarf að endurgreiða þau. Mun jákvæðara ef tekjur ríkisins eru af skatttekjum af fyrirtækjum. Til þess að fyrirtæki geti borgað skatta og skilað arði til eiganda mega skattprósentur ekki vera of háar. Einnig þurfa prósenturnar að vera þær sömu til langs tíma þannig að fyrirtæki geti gert langtímaáætlanir. Í dag er mikið fé einstaklinga bundið í ríkisskuldabréfum og hlutabréfamarkaðurinn óvirkur. Það er til mikið af vel reknum fyrirtækjum, sem geta haft bjarta (eða bjartari) framtíð fyrir sér ef þau fara á hlutabréfamarkaðinn. Stór fyrirtæki geta verið þar sjálfstæð og mörg smá fyrirtæki sem sjóður. Vegna þess að margir hafa brennt sig á vitleysuna fyrir hrunið er nauðsynlegt að fjárfestar geta fengið ítarlegar upplýsingar um félögin til þess að meta hvort þeir vilja fjárfesta í þeim. Einnig tel ég mikilvægari að fjárfestar geti fylgst náið með starfsemi þeirra, en viðskiptaleyndin.

Bólueinkenni á skuldabréfamarkaði

Áróður gegn gyðingum var í Bíblíusögur fyrir barnaskóla.

Vegna þess að fólk telur að það sem það lærði í skóla sé rétt hefur það áhrif á skoðanir þeirra. Þess vegna skiptir miklu máli að kennslubækur séu mjög vandaðar m.a. um trúarbrögð og einnig hvernig kennt er. Versta dæmið um áróður í íslenskum kennslubókum var í Bíblíusögur fyrir barnaskóla, sem var notuð þegar ég var í barnaskóla. Þar stendur m.a. í kaflanum: Hugmyndir Gyðinga, - fyrirætlanir Guðs - ,, Ísraelsmenn sýndu oft mikillæti bæði í ættjarðarást sinni og guðsdýrkun. Þeir álitu, að Guð blessaði þá eina, og gerðu sér háar hugmyndir um þá tíma, er Ísrael fengi öll yfirráð í heiminum og allar aðrar þjóðir yrðu þjónar þeirra, yfirþjóðarinnar.” Seinna stendur: ,,En þetta var ekki rétt, því að kærleikur Guðs náði til allra þjóða jafnt.” Með öðrum orðum lærðum við að gyðingar hafa rangt fyrir sér! Ég veit ekki hvort nemendur, sem voru gyðingar, hafa orðið fyrir einelti vegna þessa. Bókin var gefin út 1965 og í seinni útgáfum var ofangreint leiðrétt. Þótt að þetta er gömul bók þá er alltaf hætta á að svona áróður komi fyrir aftur. Mér finnst rétt að kenna um sérkenni hverra trúarbragða og það sem er sameignilegt með þeim, m.a. hina gullnu reglu. Sjá nánar um hana: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Golden_Rule

Áfram samstarf kirkju og skóla

Japönsk teiknimyndabók á ensku um George Soros

Mælir með þessari bók sem sýnir ævi og fjárfestingar Soros með myndrænum hætti. Einnig þegar hann sem gyðingur aðstoðaði nasista við að taka eignir af öðrum gyðingum. Sami bókaútgefandi hefur einnig gefið út bók um Warren Buffet. http://eu.wiley.com/WileyCDA/WileyTitle/productCd-0470821809.html

Styður lögleiðingu maríjúana

Virðing fyrir Alþingi, þjóðlegum táknum og æru manna

Mér fannst hið fróðlega viðtal í gær í Návígi við Gudmund Odd Magnusson um virðingarleysi fyrir Alþingi og þjóðlegum táknum minna mig á fyrirlestur Guðna Th. Jóhannessonar sagnfræðings, fyrr um daginn þar sem hann fjallaði um hvað má og má ekki við ritun ævisagna. Hann sagði m.a. að áður fyrr var mun algengara að menn unnu ærumeiðingarmál vegna fullyrðinga, sem þættu ekki alvarleg í dag. Mér sýnist þess vegna að virðing fyrir þjóðlegum táknum og æru manna hafa samhliða farið minnkandi. Guðni vitnaði í Snorra Sturluson í Reykholti, sem ritaði að oflof getur orðið háð, sem minnir mig á þegar Margrét Tryggvadóttir, þingmaður Hreyfingarinnar, sagði að það virkaði sem háð þegar þingmenn ávörpuðu hvorn annan sem ,,hávirðulegur”. Mér finnst að þegar menn segjast sækjast eftir virðingu eða séu metnaðarfullir, sem hljómar svipað, þá hafi það þveröfug áhrif. Ég held þess vegna að ef menn standa sig frábærlega vel þá munu þeir öðlast það viðmót annarra, sem telst virðing án þess að það sé nefnt á nafn. Kvennalið Gerplu er síðasta dæmið.